ATEŞ Faydaları

ATEŞ

Birçok hastalığın seyri sırasında vücut sıcaklığı artar. Akut ya da kronik enfeksiyon hastalıklarının hemen hepsi, kötü huylu (habis) tümörler, kan hastalıkları, kalp ve damar hastalıkları (akciğer embolisi, kalp enfarktüsü vb), bazı iç salgıbezi ve sinir hastalıkları ateşle seyreder. Ateş hemen her zaman başka bulgularla birlikte görülür. Bu bulgular ürperme (özellikle ateş ilk çıkarken ya da Öncesinde), kalp atışlarının ve solunumun hızlanması, sindirim sistemiyle ilgili rahatsızlıklar (iştahsızlık, bulantı, kusma) ve kişinin kendini genel olarak kötü hissetmesidir.
Ateş hiçbir zaman belirli bir hastalığa özgü bir bulgu değildir. Hastalığın seyrinin en yakın göstergesi olduğundan, ateşin başlangıcı, gidişi ve sonlanışı dikkatle izlenir
Bir ateşin nedenlerinin ortaya çıkarılabilmesi için, öbür bulgu ve klinik belirtilerin dikkatle araştırılması ve laboraîuvar yöntemlerinin (kan tetkikleri, radyolojik incelemeler vb) kullanılması gereklidir. Fazla yüksel-meyen uzun süreli ateşler başta olmak üzere ateş belirtisi gösteren birçok olgunun nedeni saptanamamakta ya da psikosomatik kökenli bir rahatsızlık olduğu sonucuna varılmaktadır.
Vücut sıcaklığı çeşitli organik yapüarm (özellilSe kaslar ve karaciğer) metabolizmasının ürettiği ısı ile organizmanın ısı dağıtım mekanizmalarının etkisi arasındaki hassas bir dengenin ürünüdür. Vücut sıcaklığım 36°C-37°C arasında tutmaya yönelik olan bu denge, beynin hipotalamus denen bölümündeki sinirsel bir ısı düzenleme merkezinin denetimiyle sağlanır. Hipotalamustaki ısı düzenleme merkezleri termostata benzetilebilir. Vücut sıcaklığı düştüğü, örneğin insan soğukta ürperdiği zaman kaslarda daha hızlı ve daha çok sayıda kasılma olur; buna bağlı olarak da ısı üretimi artar. Vücut sıcaklığı yükseldiği zaman ise ısı dağıtım mekanizmaları daha çok çalışmaya başlar; Önce deri ve derialtı dokulan düzeyinde kan akışı artar ve bu dokular dış ortama ısı veren bir radyatör gibi işlev görür. Bu işlemin yetersiz kalması durumunda ardından az ya da çok miktarda terleme görülür; terin buharlaşmasıyla derideki ısı azalır ve buna bağlı olarak vücut soğur. Isı dağıtım mekanizmalarının etkili olabilmesi doğal olarak dış ortamdaki koşullarla bağlantılıdır. Aşın sıcak bir yerde bulunma ya da aşın giyinme, örtünme durumunda ısı dağıtım mekanizmasının deri yoluyla vücut sıcaklığını düşürmesi zorlaşır; benzer biçimde aşm nemli ortamlarda terlemenin etkisi de azalır.