GEBELİKTE ULTRASONOGRAFİ Faydaları

Ultrasonografi ile dölütün sağlık durumu, amniyon sıvısı­nın miktarı, etenenin yerleşimi ve duru­mu incelenebilir.
GEBELİKTE ULTRASONOGRAFİ
En sık uygulanan tanı yöntemlerinden biri ultrasonografıdir. hafta­sından önce yapılan ultrasonografiyle gebelik süresi tam olarak belirlenebilir. Gebeliğin 24. Gebelik boyunca en az iki kez ultra­sonografi çekilmesi tavsiye edilir
İlk inceleme gebeliğin 20. haftası dolayın­da yapılırsa, birçok bozukluk ve geliş­me geriliği saptanabilir. İkinci inceleme gebeliğin 32. haftasında yapılırsa, geliş­me gerilikleri, hidrosefali (beyin karın­cıklarında aşın beyin-omurilik sıvısı bi­rikmesi) mikrosefali (kafanın aşın dere­cede küçük olması) ve idrar yolları anormallikleri gibi yavaş gelişen bo­zukluklar saptanabilir,Ultrasonografi aynı zamanda dölüte ve eklerine yapılacak bir müdahalede istenmeyen durumları önlemek amacıy­la “yol gösterici” olarak kullanılabilir.
Amniyosentez, koriyon villüs bi­yopsisi ve kordosentez (dölütün göbek kordonundan kan örneği alma) gibi iş­lemler ultrasonografi kılavuzluğunda kolayca yapılabilir.
Ultrasonografinin saptayabildiği bo­zukluklar çok çeşitlidir:
– Merkez sinir sistemi bozuklukları: Anensefali (beyin dokusunun hiç olma­ması), gebeliğin 15. haftasından başla­yarak spina bifida (omurilik kanalının açık kalması) ve omfalosel (karın duva­rının açık kalması), daha geç dönemler­de hidrosefali ve mikrosefali.
– İdrar yolları bozuklukları: Çocuk­luk çağmda görülen polikistik böbrek (böbreğin içinde doğumda bulunan kü­çük kistlerin çocukluk çağının erken dönemlerinde büyümeye başlaması), böbreğin tek ya da çift taraflı gelişim bozuklukları ve öbür idrar yolu bozuk­lukları.
– Sindirim sistemi bozuklukları: Fe-tal assit (dölütün karın boşluğunda sıvı toplanması), sindirim kanalında görü­len atreziler (kanalın kapak olması; ge­nellikle yemek borusunda, ikinci olarak anüste görülür), onikiparmakbağırsağı tıkanıklığı, diyafram fıtığı ve buna bağ­lı olarak kalbin aşağıya doğru yer de­ğiştirmesi.
– Kalp bozuklukları: Tek karıncık, sol kalbin az gelişmesi, büyük damarla­rın yanlış yerden çıkmaları, karıncık ya da kulakçıklar arasında delikler bulun­ması, göğüs kafesinin içinde akciğer kisti gibi bozukluklar.
– Duvarlara ve yumuşak bölümlere ilişkin bozukluklar: Omfalosel, boyun kütleleri (en sık lenf damarlarında çı­kan lenfanjiyomlar), boyun-artkafa böl­gesinde yerleşmiş kistler, kuyruk soku-mu-kuyruk kemiği tümörleri.
– Öbürleri: Fokomeli (kol ya da bacaklann gelişmemesi nedeniyle, el ya da ayakların doğrudan gövdeye yapışık olması), kol ya da bacaklarda gelişme kusurları (organ yokluğu, fazla ya da az sayıda parmak), cüceliğin erken sapta-nabilen tipleri.