Kuduz Hastalığı Faydaları

KUDUZ HASTALIĞI: Kuduz, merkezi sinir sisteminde ve özellikle de beyinde “Reybüz” (Rabies) adlı virüsle oluşan bir bulaşıcı hastalıktır. Burada kuduz hastalığına yakalanan insanların diğer insanları ısırmalarıyla da hastalığın bulaşabileceğini anımsatmakta yarar görüyoruz. Kuduz bütün memeli hayvanlarda gelişebilen bir hastalıktır. Hastalığın bir başka bulaşma biçimi de hastadan saçılan tükürük damlacıklarının havadan diğer insanlara ya da besin maddelerine ulaşmasıdır. En sık rastlanan bulaşma biçimi, hasta hayvanların birbirlerini ya da insanları ısırmalarıyla tükürük salgısmdaki virüslerin ışınlan hayvan ya da insana bulaşmasıdır
Bu besin maddelerini yiyen kişide de kuduz gelişebilir.
Virüs konak organizmada, sinir dokusunda, bazen de kanında bulunur. Hastalığın oluşum biçimi şöyledir: însan, örneğin kuduz bir köpek tarafından ısırıldığında köpeğin tükürük bezlerinde ye dolayısıyla da salyasında bulunan kuduz virüsü ısırık yarasına bulaşır. Böylece insan kuduz virüsünü almış olur. Virüs, ısırık bölgesinde yaklaşık 96 saat {4lgün) kalıp, çoğalır. Daha sonra yaranın yakınındaki, özellikle duyu sinir sistemine ulaşan virüsler hemen hemen yalnız sinir sisteminin gri maddesi içinden çoğalmaya başlarlar. Virüsler daha sonra otonom sinir sisteminin sinir liflerine geçip, bunların içinde yol alarak bütün vücuda yayılırlar. Tükürük bezleri, böbrekler, böbreküstü bezi, akciğerler, karaciğer, kaslar, deri, kalp ve öteki pek çok organ ve doku bu yayılma mekanizmasıyla virüsler tarafından sarılırlar. Kuduz virüsü beyine ulaştığında beyinde iltihaplanmaya, yani “ansefahT’e yol açar.Kuduz virüsünün vücuda girmesinden sonra kuduz hastalığının belirtilerinin ortaya çıkmasına dek geçen ve “Kuluçka devri” denilen süre, 10 günden 1-2 yıla değin uzayabilir. Kuluçka devirinin uzunluğu vücuda giren virüslerin sayısına, hastanın direncine ve ısırık yarasının merkezi sinir sisteminden olan uzaklığına göre değişmektedir. Örneğin merkezi sinir sistemine uzak bir bölgede ve az sayıdaki virüsün bulaşması ve hastanın direncinin de fazla olduğu durumlarda kuluçka devri uzamaktadır. Hastalık, belirtileri bakımından üç döneme ayrılarak incelenebilir. Nonspesifik prodrom dönemde ateş yükselmesi, baş ağrısı, halsizlik, iştahsızlık, bulantı, kusma, kuru öksürük, boğaz ağrısı gibi beirtiler gelişir. Bu dönem yaklaşık 1-4 gün sürer. Isırık bölgesinde duygu kusurları gelişir.ikinci dönemde ansefalit belirtileri ön plana çıkar. Kas spazmları, bilinç bozuklukları, taşkınlıklar, hayal görme, küçük alanları tutan felçler, duygu kusurları ışıktan, sesten rahatsız olma, ateş yükselmesi, göz bebeklerinde genişleme, aşın tükürük, ter ve gözyaşı salgılanması, Babinski belirtisinin olumlu çıkması, derin tendon reflekslerinin artmış olması, ses kısılması ya da ses çıkaramama (ses tellerinin felcine bağlı) gibi belirtiler gelişebilir. Hastadaki bilinç bulanıklıkları ataklar biçiminde gelişir. Ataklar dışında bilinç tümüyle normaldir. Hastalık ilerledikçe ataklar sıklaşır.
Hastalığın üçüncü ve son döneminde gelişen belirtiler kuduza özgüdür. Bu belirtiler beyin sapındaki bozukluklardan kaynaklanır. ikinci dönemden hemen sonra bu dönemin belirtileri gelişir. Beyin sapındaki kafa sinirlerinin etkilenmesi, özgün belirtilerin oluşmasına yol açar. Yüz felci, çift görme, çiğneme bozuklukları, yutma bozuldukları bu belirtilerdendir. Aşırı salya salgılama ve yutma güçlüğünün bir arada bulunmasıyla kuduza özgü bir belirti olan ağzın köpüklü görünümü ortaya çıkar. Yutma kaslarında gelişen ağrılı spazmlar ve daha sonra bu kaslarda gelişen felçler nedeniyle, hasta su içmeyi reddeder. Bu da kuduza özgü bir belirtidir. Kudüs hastası için kullanılan “Kuduz hastası sudan korkar” deyimi işte bu mekanizmadan kaynaklanmaktadır. Bundan bir süre sonra hasta komaya girer. Beyindeki solunum merkezlerinin hasara uğramasıyla hasta solunum işlevlerini yürütemez duruma gelir ve soluk alamama nedeniyle ölümle son bulur. Kuduz belirtilerinin ortaya çıkmasından sonra hastalar 4-20 gün yaşarlar. Yani yukarıda anlattığımız belirtiler “4-20″ günlük bir süre içine sığmaktadır.

.